Thursday, October 10, 2002


اي بدبختي من چرا اين شكلي شدم از بس از رفتم تو بحر آدمها واز رفتاراشون
اتنقاد كردم خودم شدم عين اين ادماي حالي به حالي
،يك روز درميون اين رو به اون رو ميشم،
يك روز اينقدر خوبم كه نگو، از خوشي دارم ميميرم. به به! چه زندگي خوبي ،چه
.....روزاي خوبي، چه آدماي خوبي
يك روزم كه انگار همه بدبختهاي دنيا رو سرم خراب شده باشه،،واي چه زندگي
...مزخرفي ،چه روزهاي بدي،چه دوستاي بيمعرفتي

اصلا ،من از اينجا به همه آدماي حالي به حالي ، بيمعرفت، متلگ گو ،بيمرام
بي مزه و..... .ميگم كه شما خيلي هم آدماي خوبي هستين منم خيلي دوستتون دارم
.مخلص همتونم هستم، همون جوري باشين،بمونيد،تا ابد هم عوض نشيد،
!اصلا به من چه كه چرا اينجورييد.
! ....از اين به بعد هم فقط از خوبيهاي ديگران و صفتهاي مثبتشون مينويسم
(قسم خوردم كه دگر مي نخورم به جز امشب و فردا شب و شبهاي دگر)